Son..

Yolcu erdi diyelim muradına,
Yolda imgesi, bu hoş sohpette, artık bir son bula.
Yoldaş olduysanız eğer bana, sağ ola.. var ola..
Yollar daim açık, gönüller ferah kala..


Ankara, 16 Temmuz 2010

Bir Maria Hikayeciği

Üç arkadaşımın olduğu salona Maria'yı getirdim; utangaç ve çekingen. Köşeme geçip bir yandan sohbete geri katılırken diğer yandan Maria'nın üzerindeki gereksiz giysileri çıkarıp atıyordum bir kenara. Arzusu kaçamak bakışlarından okunan Sergio'ya nispet, iyice yavaştan alıyordum. Usul usul göz gezdirdim bedenine, saflığına yine şaşırarak. Penelope'nin saçma sapan sorusu dağıttı o trans halimi, kısa bir cevapla yine kaçtım o güzel bedene. Sağ avucumdan sol avucuma yatırdım belini. Diğerleri ile aramıza ufakta olsa bir perde çekercesine, mahramiyetimizi simgeleyen ince bir beyaz çarşaf doladım sırtına. Unutmuştum sanki diğerlerini artık. Kaybolmuştu geçmiş, gelecek; sadece o an'da idim. Mekan sadece ikiyken bir olan bedenlerimizdeydi. Kollarımda yoğurdum onu nazikçe. Yaladım en mahrem uçlarını. Sonra ateş yandı sanki elimde. Ortalık büyülü bir sise kesildi. Daha da içime çektim bütün gücümle. İçim onunla doldu. Ah şu nefes alma refleksi ah. Bıraktım en sonunda dudaklarımdan. Birken iki olduk yine. Sonra yine yeniledik ateşimizi. Ta ki Sergio kalkıp yanıma ilişene dek. Maria'yı uzattım ona adeta avuçlarımda. Sonra kutsal döngüde Penelope'yle birlikte oldu Maria. Raul ortama yabancı, istemedi. Yorulmuş Maria yine bana geldi. Belki biraz zorlama ile yine çektim içime. Tamamıyla tükendi bu sefer. Usulca kollarımda bir yanıma yatırdım. Hemencecik uyudu orada. Gece devam etmiş etmemiş, anlamı var mıydı benim için? Ben o an'da tutsak kalıp gitmiştim.

Şubat 2010, Ankara